Na mijn eerste zelfgebouwde transistor radio en buizen versterker op 13 jarige leeftijd volgde het ene na het andere zelfbouwproject, en heb ik electronisch ontwerpen ook tot mijn beroep gemaakt.
Het bedenken van de electronische schakelingen geeft mij meer voldoening dan het bouwen. Dat is een belangrijke reden waarom een groot deel van mijn projecten de eindstreep niet halen. Een andere reden is dat praktijk en (mijn) theorie niet altijd overeenkomen. Maar in dat geval leer ik daar weer van.
De laatste jaren is het met deze hobby wat minder. Oorzaken zijn: de miniaturisatie van electronica, waardoor ik qua realiseerbaarheid ben blijven hangen in technologieën van midden jaren 90; concureren met wat er in de winkel ligt is al helemaal niet meer aan de orde; en mijn huidige hobby fotografie laat weinig tijd meer over voor andere zaken.
